Fundacja Młyn Grodzkiego Muzeum Młynarstwa
i Rzemiosł Wiejskich

Jak powstała Fundacja Młyn Grodzkiego Muzeum Młynarstwa i Rzemiosł Wiejskich

Po przejściu w stan spoczynku po (ciężkiej) pracy zawodowej, grupa kilkorga emerytów postanowiła jakoś pożytecznie wypełnić ten trudny czas wypoczywania. Dlatego ochoczo przystała na propozycję Andrzeja Pastusiaka, aby zaadaptować młyn w Niedrzwicy Kościelnej na jakieś cele kulturalne. Młyn gospodarczy zwyczajowo zwany młynem Grodzkiego jest od lat we władaniu Gminnej Spółdzielni SCh w Niedrzwicy Dużej. Ponieważ młyn zakończył działalność produkcyjną w 2016 r., czas nieubłaganie zaczął swe niszczące dzieło. Już w 2018 r. Andrzej Pastusiak wpadł na pomysł przekształcenia młyna w muzeum. Z aprobatą Prezesa GS i pomocą materiałową, wymurował część zawalonej ściany oraz pokrył papą dach przybudówki młyna, gdzie mieścił się kantor młynarza. Niestety, pandemia koronawirusa i inne nieprzewidziane okoliczności nie pozwoliły kontynuować tego zamysłu. Dziś mogliśmy zacząć realizować „stare” nowe plany. Wspomniane grono aktywistów postanowiło wziąć sprawy w swoje ręce i przy wielkim poparciu Pana Prezesa GS Jerzego Skurskiego - dysponenta młyna, zaadaptować obiekt na cele muzealne. Dnia 5 listopada 2022 r. grupa zainteresowanych osób spotkała się w młynie celem oględzin obiektu, jako przyszłego miejsca ekspozycji. Okazało się, że podstawowe wyposażenie młyna (maszyny i urządzenia) jest w bardzo dobrym stanie, natomiast pomieszczenia przyległe - kantor i maszynownia wymagają ogromu prac porządkowo - adaptacyjnych. Nie odstraszyło to przybyłych, wręcz przeciwnie, postanowiono wziąć się jak najszybciej do pracy. Spotkanie to zaowocowało zawiązaniem się fundacji, której pełna nazwa brzmi:
MŁYN GRODZKIEGO MUZEUM MŁYNARSTWA I RZEMIOSŁ WIEJSKICH

Ukonstytuowały się również władze fundacji:
Rada Fundacji:
Krzysztof Pietrzak - Fundator
Jerzy Skurski
Bożena Kamińska
Ryszard Dziworski
Zarząd Fundacji:
Andrzej Pastusiak – Prezes
Barbara Greniuk-Pastusiak - Sekretarz
Halina Antoń – Skarbnik
Maria Kozyra – Koordynator ds. programowych

Bez zwłoki przystąpiono do prac związanych z założeniem i rejestracją Fundacji. Jednocześnie rozpoczęto prace remontowe, a te zdawały się być niewykonalne na pierwszy rzut oka. Gruz, kurz, śmieci, ubytki w murach, sufitach, podłogach. Ale dla takiej ekipy, jak Andrzej Pastusiak i Krzysztof Pietrzak nie ma rzeczy niemożliwych. Dzień w dzień, mimo zimy, panowie Prezes i Fundator , łatali te dziury, wywozili „tony” śmieci, szlifowali ściany ze starej farby. I wszystko społecznie. W miarę możliwości czasowych w pracach tych bierze udział Pan Ryszard Zdeb – znany w naszym środowisku społecznik. Cieszymy się wielkim wsparciem ze strony Pana Prezesa GS Jerzego Skurskiego. Gminna Spółdzielnia wydzierżawiła Fundacji młyn na cele muzealne na okres 10 lat, jak również zaopatruje nas w niezbędne materiały budowlane do bieżących prac adaptacyjnych. Ważnym wydarzeniem w życiu Fundacji, było zawieszenie oryginalnego szyldu sporządzonego z surowych desek połączonych łańcuchami. Artystyczny napis na szyldzie wykonała Bożena Kamińska z d. Grodzka, wnuczka Jana Grodzkiego właściciela młyna. Bożenka również spisała historię młyna, zebrała wiele pamiątek rodzinnych, fotografii, będących częścią przyszłej ekspozycji. W czasie, kiedy męska część Fundacji pracowała w młynie, panie: Basia Greniuk-Pastusiak, Halinka Antoń i Marysia Kozyra zajmowały się gromadzeniem eksponatów i ich renowacją. Aby trochę rozweselić surowe młyńskie wnętrza, tworzyły ozdoby różnymi technikami np.

• decoupage
• makrama
• malowanie obrazów
• i inne

Dowiedziawszy się o powstaniu muzeum wiejskiego rzemiosła, okoliczni mieszkańcy zaczęli chętnie wypożyczać różne przedmioty na poczet muzeum, są to m.in. narzędzia, które niegdyś służyły do prac rzemieślniczych, rolniczych, domowych, stare meble, obrazy i inne pamiątki rodzinne. Serdecznie za to dziękujemy i prosimy o dalsze wzbogacanie naszych zbiorów. Jeśli ktoś posiada jakieś pamiątki z przeszłości związane z rzemiosłem, wsią, tradycją ludową, szczerze zachęcamy do przekazania ich w depozyt muzealny, co oznacza, że eksponaty będą zwrócone za pokwitowaniem na żądanie właściciela. Fundacja prowadzi szczegółowy rejestr depozytu. Eksponaty przechowywane są z pełną dbałością o ich wygląd i kondycję. Chcemy, aby służyły – młodym w celach poznawczych, starszym ku przypomnieniu, jak to drzewiej bywało, pokazać, jak żyli, pracowali, bawili się i odpoczywali nasi przodkowie i opowiedzieć o drodze, jaką wędruje ziarno od młyna do chleba naszego powszedniego.

Zarząd Fundacji